rood-roze-wit

Toen ik bij de kleuters stond als juf mochten ze met een verjaardag kiezen voor vuurwerk.  De jarige noemde een kleur bv. rood, dan zei ik pak al je rode vuurwerk bij elkaar, de kleuters gingen grabbelen onder hun stoel, daarna wrijven in de handen en vuurwerkgeluiden gingen af.
Ik kies nu voor rood, roze en wit en grabbel in mijn kast alles bij elkaar.  Het vuurwerk vindt plaats aan mijn tafel waarop al die lapjes geknipt worden.

En dan krijg je mooie bloemvormen zoals dit.  Daar wissel ik het stitchen van de Life is Beautiful mee af.  Later ga ik die netjes appliqueren op een ondergrond en worden de sticheries erin geappliqueerd.

Zondag ben ik nog naar de Potterije in Lokeren geweest en heb me uitgeleefd op de roze, rode en witte stofjes en een paar uitzonderingen daarop.  (Ze hebben er nu ook een webshop, een handige hulp vooraf om vast te verzinnen wat ik zeker mee wil hebben).  Meneer heeft vrolijk fat quarters voor mij gesneden en ziehier het resultaat.  Ik zet m'n lapjes vaak na het bezoek aan een quiltwinkel op de foto met een papiertje waarop staat uit welke winkel het komt.  In het begin onthield ik wel wat uit welke winkel kwam maar nu doe ik het zo.

Daarna ga ik vriendjes worden met de lapjes.  Per kleur mogen ze om de beurt in de was.  Nou ja, meer de week eerst in azijn of zout en daarna met wasmiddel.

Rood is een van de kleuren die het meeste afgeeft.  Daarna krijg ik een mooi behangetje in de badkamer waar het aan een lijn boven het bad lekker mag drogen.

En dan nog even strijken.  Dan zie je dat de stof soms ook nog een beetje krimpt.

 Da's pas genieten.  En weet je wat het leuke is?  Het mag nog eens met deze lapjes die op mysterieuze wijze de weg naar m'n brievenbus vonden.  Maar ik heb wel een donderbruin vermoeden hoor.  Dit is wat bloggen zo leuk maakt. 

En nu weer even bijkomen met...

Zondag vierden mijn lief en ik onze verjaardag, gewoon zo tussen twee datums in.  Wat hadden we een geluk met het weer, de hele dag lekker buiten in de tuin.  Vrijdag, zaterdag en zondagmorgen waren we druk in de weer om alles op orde te krijgen.  Maar tussendoor pakte ik af en toe dit mandje

haalde er soms de lap uit om er iets aan te doen.  Of om alleen maar naar te kijken.  Gek he?  Lijkt of ik daar energie van krijg.

Om vervolgens weer verder te gaan om alles op orde te krijgen.  De dag was erg geslaagd, iedereen had het naar z'n zin en de vraag rees of we het volgend jaar weer zo willen doen.  Met een tafel vol hapjes lekker in de tuin (geïnspireerd op de Griekse mezze tafel).  Maandag was een bijkomdag.  En waar kom ik dan het beste mee bij?

Wat lapjes natuurlijk...  Op de een of andere manier trek ik nu naar roze, rood en wit.  Dan is dit project natuurlijk perfect maar ook met de jojo's en de girls werd vooruitgang geboekt.  Stitchen is nieuw voor me maar dit vind ik best leuk in tegenstelling tot kruissteken.

Life is beautiful is nu al een quilt waar veel herinneringen aan kleven.  Het patroon kocht ik een paar maanden geleden.  Mijn lief wilde dat ik iets leuks kocht met geld van de erfenis van zijn moeder.  Eerst wist ik niets maar toen dacht ik aan deze. 

Herinneringen aan een trunkshow van Supergoof waarin ik haar versie in handen mocht hebben.

Herinneringen aan een leuk middagje Gent toen ik dit roze-rode verloopgaren kocht.  Daarnaast gebruik ik nog een gewoon rood garen.

Leuk he?  Zo'n koe met twee kleuren ogen.

Dit lapje zat bij de envelop vol lapjes die ik van haar kreeg als ruil voor een stel rood-witte.  Mooi he, zo midden in een blok.  Dat middagje knippen en de leuke reactie gaan ook kleven aan deze quilt in wording. 

Het middelste hartje gemaakt van een favoriet stofje jaren geleden gekocht bij Carol Cox in Utrecht.  Het rode stofje is gekocht in Engeland in 2010.

Waar is dat garen nu naartoe?  Vast een teken om over te stappen op een volgend gedeelte van deze quilt en om binnenkort weer eens leuk op stap te gaan.  Het maakt alleen een ding een stuk moeilijker : de love entwined bedwingen.   Hee ik zie dat ik een spreuk heb met never regret something that makes you smile... zou het dan toch mogen?   Wordt vervolgd.