Heerlijke dagen

De laatste dagen ben ik in de tuin te vinden.  Als het mooi weer is, gewoon buiten, op visite bij de kippen en in de kas.
Als het minder weer is, in mijn quiltkamer, kraamkamer voor de plantjes en plek van mijn Autie Green's Garden in wording.  Eergisteren is mijn tweede "quiltwall" opgehangen - heerlijk want zo kan de Stonefields ook weer in beeld komen.

Vorige week had ik twee heerlijke dagen in Zwijndrecht bij Aztec-Rose Crea & hobby.  Twee dagen les van Irene Blanck.  Behalve les was er ook een trunkshow, wonnen sommigen nog een stofpakketje van Miz Kelly, werden onze boeken gesigneerd,  was er tijd om te winkelen en werden we in de watten gelegd door Karen, Henk & Annette.

Dit was onze "goody-bag", gevuld met het patroon en een stoffenpakket. Garen mochten we kiezen en we mochten een speciale naald proberen.

Wat ik ook heel leuk vond was het ontmoeten van de andere quilters en het gezicht te zien achter sommige blogs.  Een uitgebreider verslag is te lezen bij Me & my needle (aka Miss A), Huize Krul quilts en Quilting Mathilda.

Ik heb genoten en ik hoop ook dat ze volgend jaar weer terugkomt. Mocht je geïnteresseerd zijn in het patroon van Auntie Greens Garden (versie van Irene Blanck), dan kan dat hier.  Dit patroon staat niet in het nieuwe boek (hetzelfde gaat op voor Message in a Bottle).

O en wat ik nog even kwijt moet is dat Irene elke dag een paar uur bezig is met quilten en de top van Auntie Green bij haar schrikbarend snel af was (ik meen me te herinneren 2 maanden).

De draad weer oppakken

Nou ja, een mega-update is misschien beter.
Ik merk aan mezelf dat ik steeds minder achter de computer zit en een tijdje last had van een blogdip.  Bewuster eten (glutenvrij op aanraden van Susan) heeft ervoor gezorgd dat ik me een stuk energieker voel, wat kilo's kwijtraak en vooral heel veel buikpijn minder.  Sinds januari laten mijn lief en ik ons verrassen door een groentepakket en is het even uitvogelen wat we ermee gaan maken.  De tijd die ik minder achter de computer zit, gebruik ik dus om in de kookboeken te duiken of ik geef de kipjes en katjes wat aandacht (hun beloning in de vorm van eitjes, opeten van slakken en onkruid of zacht gespin op je schoot is heerlijk)

Maar genoeg daarover.  Begin januari alweer volgde ik bij Aztec-Rose in Zwijndrecht de workshop van The Prince, gegeven door Judith.  Heel leuk en gezellig en ik leerde dat je paneeltjes niet als paneeltjes hoeft te gebruiken maar er bijvoorbeeld ook een paar leuke centrums voor je cirkels of hexagons uit kunt knippen.  De afgelopen maanden ben ik bezig geweest met de Prince, geen Stonefields meer maar de Prince.

Eerst met een roze-rode versie, zoals ik vooraf verzonnen had maar toen kwam ik vast te zitten en lonkten er een paar lapjes naar me waarvan 1 het centrum is geworden voor een blauw-groen-bruin-grijze versie.  Die ga ik Les Amis de Foret noemen zoals in de stoffenserie (waar ik slechts 3 staaltjes van had) die ik als uitgangspunt gebruikt heb.  Verder heb ik bij deze quilt mezelf de uitdaging gesteld om zo min mogelijk bloemetjesstoffen te gebruiken en dat is aardig gelukt.

Het is een heerlijke quilt om te maken, veel afwisseling in stoffen en lekker veel herhaling in wat je moet doen (hexagonnen en cirkels) en misschien maak ik zelfs nog een derde versie maar eerst maar eens de versies afmaken waar ik mee bezig ben.

Hier laat ik het even bij - anders wordt het meteen zo'n overdosis he?

Afmakeritis

Het was de afgelopen maand een beetje stil met berichtjes maar mijn handen stonden niet stil.  Ik kreeg opeens zo'n vlaag van afmakeritis en als ik dat heb, geef ik mezelf met alle plezier daaraan over.  Het duurde dan ook even voor ik bij mezelf ruimte had om erover te bloggen maar voor het nieuwe jaar moest het gebeuren.  Dus maar even lekker veel foto's toegevoegd zodat het de moeite waard is.
De Graceful Garden was gequilt op de rand na.  Daar wilde ik veren in maar dat lukte me niet zo goed en ik zag het quiltpotlood niet zo goed op deze stof.  Maar de quilt zo laten is ook zonde en het was tijd om knopen door te hakken.  Ik besloot om gewoon het motief te volgen, dat zou vast ook mooi worden.

Dat gaat nog niet altijd zo makkelijk met Joris...

Dan ook maar snel voor de binding zorgen en daarvoor slaagde ik bij de Quilterie.  Leuk om ook Bianca weer te zien.  Inmiddels is de quilt af (alleen nog label en tunnel).

Maar er was meer en ik had zin in afmaken.  Dus toen de wintereditie van Simply Vintage uit was deze besteld bij Aztec-Rose en ook nog stof die ik nodig had voor een rand.

Allebei blij met de bestelling : ik met de stof (eruit gehaald) en Joris met de doos --> kan ik weer veilig quilten!

Even flink m'n best doen want die top wil ik af hebben voor 2015 en dat is gelukt.  Het maken van de flying geese-randen viel me best mee.  Ik heb daarvoor de mallen van de Stonefields gebruikt (want het was dezelfde maat) en gemerkt hoe heerlijk dat werkt en hoe fijn dat aftekent.

Er was nog een top die bijna klaar was dus waarom deze niet even afmaken?  Red home kreeg de binnenrand (die had ik bij Aztec-Rose besteld), een rand met driehoeken (stof die al in de quilt zat) en bij de Quilterie had ik een definitieve randstof (Annemie van Kristel Salgorollo)  gekozen.  De quilt is vierkanter en groter geworden dan ik dacht maar dat hindert niet. 

En dan, als klap op de vuurpijl is Jane er nog.  Nee ze is nog lang niet af!  Maar ik wilde alle vierkante blokjes aan elkaar hebben en dat is gelukt.  Op de een of andere manier zie ik nog op tegen de driehoeken. Dat komt vast wel goed in 2015.

Dat opent perspectieven want ik zit nu veel minder met m'n UFO's en voel me daar veel minder schuldig over; eens komen ze af.  Ik kijk uit naar 5 januari want dan ga ik de workshop van The Prince volgen in Zwijndrecht.  Weer zo'n leuke quilt!
Jullie hebben nog wat blokjes van de Stonefields tegoed maar dat komt binnenkort weer.  Alvast een quilterig 2015 gewenst!

Diana

Stonefieldsverhaaltje over de blokjes van maand 2

Iedere keer sta ik versteld van weer een aantal blokjes klaar.  Bereid je voor op een berg blokjes want het zijn er dit keer een hoop bij elkaar.  Ik merkte dat ik er wat meer donkere kleuren in moest stoppen dus heb ik geprobeerd daar een beginnetje mee te maken en verder heb ik natuurlijk genoten van het toevoegen van leuke motiefjes zoals kersjes, aardbeitjes, ijsjes, naaimachientjes, schaapjes enz.

Wat een hoop tijd vergen de kleine hexagonbloemetjes maar wat zijn ze eigenlijk leuk om te maken!

Bij Square Peg in a round hole ben ik weer lekker in de lapjes gedoken.  Een paddestoel en een ijsje.  De paddenstoelvariant vind ik het leukste geworden, bij de andere contrasteren de stoffen minder dan ik had verwacht.

Star in a star.  Hier schittert bij mij een lammetje op een stapeltje quilts. 

The oscillateur is 1 keer goed gelukt.  Kijk maar.  Maar er zit er ook nog eentje in de map die mislukt is.  Daar was ik aan begonnen tijdens de workshop maar ik merk dat het needleturnen goed gaat met de vorm maar lastig met het positioneren; ik krijg bij dat blokje niet alle partjes op de juiste manier op het blok.  Twijfel of ik deze dus over ga maken of ga vervangen door het kangoeroeblok. 

Het kangoeroeblok is nog niet af en minimaal even pittig maar ik leer er wel  veel van.  Misschien dat ik er wel twee van maak.

Bij O for Oscar heb ik freezerpapier gebruikt voor de rondjes.  Gewoon omdat ik dat makkelijker vond voor het selecteren van de patroontjes.  Needleturnen gaat misschien sneller maar het maken van deze quilt gaat mij snel genoeg en op deze manier weet ik dat het goed komt.

Four little stars.  Hiervoor heb ik de sterretjes eerst gemaakt door stof om een mal van mylar te strijken en daarna te appliqueren.  Werkte voor mij heel goed.

Met de blokjes van deel 3  ben ik ook al een heel eind dus die komen er snel aan.

Stonefieldsverhaaltje 4

Het laatste blokje van het eerste deel van de Stonefields quilt wordt geshowd door mijn lieftallige kangoeroe.  Omdat het gaat om een quilt van Susan Smith wilde Orange (zo heet de kangoeroe) dit wel doen.  Zelf vermoed ik dat ze wil dat ik het kangoeroeblok van Susan ga maken maar daar moet ik nog even moed voor verzamelen.

Het gaat heel hard met de blokjes, ik ben dus blij dat ik het hele patroon heb en lekker door kan werken.  Maar het kiezen van de stofjes voor de blokjes was in het begin best lastig.  Daar heb ik nu een oplossing voor gevonden : ik heb gewoon alle Stonefieldsblokjes die ik op het net tegenkwam verzameld op een Pinterest-bord.  En weet je wat zo leuk is?  Ik kan zingen en springen en blij zijn, want er zijn geen lelijke blokjes bij!  Net als bij de Dear Jane komt het eigenlijk altijd goed.  En net als bij Dear Jane blijf ik stofjes verzamelen die ik het liefst er allemaal in wil hebben...

Het bord kan je hier vinden : http://www.pinterest.com/patchworktime/stonefields-quilt-van-susan-smith/.  Blijkbaar kun je ook anderen uitnodigen om op jouw bord te pinnen dus als iemand zin heeft, hoor ik het graag.

Misschien vraag je jezelf af hoe het met mijn fotomodel Joris gaat?  Waarom hij niet bij de blokjes zit? 

Joris heeft het idee dat inliggen en inslapen nog belangrijker is dan quilten.  Het quilten van de Some of my favorite blocks gaat dan ook niet snel vooruit (ondanks druilerige dagen).  Wat ik niet snap is waarom die katten van mij iedere keer uitgerekend in de ring gaan liggen.

Stonefieldsverhaaltje 3

Het maken van alle blokjes is superleuk.  Gaat ook best snel.  Ik vermoed nu al dat het afkicken wordt als de blokken allemaal gemaakt zijn.  Maar zo ver ben ik gelukkig nog niet.

 

Het is tijd voor Willie's Birthday en ik weet niet wanneer Willie jarig is maar mijn schoonzus Wil is het in augustus.  Stonefields wordt toch een zomerse lieve quilt dus...

 

 

zijn er op haar verjaardag een hoop bijtjes van de partij en in het bovenste blok zijn er zelfs muisjes!  Die kunnen meteen de kruimels opeten van de volgende blokjes...

 

St. Honore gateau vond ik weer wat lastiger om te maken.  Ze zien er ook allebei anders uit; bij de ene zitten de rondjes op de diagonalen en het kruis, bij degene die ik tijdens de workshop gestart ben zitten ze meer 2 aan 2.

 

 

 

Susan had het erover dat sommige stofjes zich beter lenen voor applique dan andere.  Het stofje met de aardbeitjes vonden we allebei leuk.  Susan vertelde dat het speciale stof uit Japan is die uit twee laagjes bestaat.  Zou het daarom zijn dat dit rondje minder goed geworden is?  Desalniettemin, ik ben maar een thuisbakker en geen patissier dus het blokje mag gewoon in de quilt.  Leermomenten zijn ook belangrijk.

 

 

Stonefieldsverhaaltje 2

Altijd een leuk blok die Orange Peel.
De eerste is "een gewone" geworden. 

De tweede is er weer een met leuke stofjes.  Feeding the chicks stond er op het stofje, hoe toepasselijk en leuk (linksonder).  Sinds we kippen hebben, hebben we ook 1 merel dus aan hem zal ik denken bij het andere roze partje (rechtsboven).  Misschien zijn het er twee maar we zien er maar 1.  De merel heeft de sering als favoriete plek, erg gevaarlijk want Joris en Max liggen ook graag in die buurt maar het is al de hele zomer goed gegaan.   Ik was het 5de Dummie de Mummie boek aan het lezen van Tosca Menten, gewoon een superleuke reeks kinderboeken en hierin speelt de sterrenkunde ook een rol (partje linksboven).  En tot slot ; ons mini-appelboompje had dit jaar 1 appeltje. 

De orange peel blokken heb ik gemaakt met freezerpaper onderop.  Dan kan ik goed de puntjes in het midden regelen.  Maar de Pomegranate blokken zijn op de needelturnmanier van Susan Smith gegaan.  Door de blokjes van Jane in Wales die de quilt ook aan het maken is, zag ik dat je in het midden heel leuk een plaatje kunt gebruiken.  Dus rara wat ik ging doen...
Een lief geel kuikentje siert het midden van het eerste blok (stofje lang geleden gekocht en eigenlijk al weer half vergeten)

En even spelen met de mal van de orange peel en he : deze past ook.  Dus is het ijsje ook op een blok terecht gekomen.

Wat fijn om nu het spelen met die "grappige lapjes" ontdekt te hebben en een heerlijk patroon te hebben waarin dit zo leuk uitpakt.