Op quilt gebied heb ik nu last van het rood-wit-roze virus. Voor de goede orde : dat vind ik niet erg. Zeker niet als ik het resultaat zie van wat ik al af heb van de Life is Beautiful quilt.
Op de een of andere manier trek ik de laatste maanden heel erg naar rood, wit en roze. Rode koffiekopjes gekocht, rode ovenwanten, 't valt me opeens op. Maar wat het meeste is aangegroeid is de hoeveelheid rode lapjes, ik denk dat ik ze niet eens allemaal zal kunnen verwerken in deze quilt. Kijk maar wat ik gisteren meenam uit De Potterije in Lokeren.
Als ik lapjes ergens heb gekocht, zet ik ze thuis meestal meteen op de foto met een briefje van de desbetreffende winkel erbij. Als ik dan meer nodig heb van een bepaald lapje weet ik tenminste waar ik moet zoeken en door het digitale fototoestel weet ik ook wanneer het gekocht is. Voor sommige mensen komt dit heel georganiseerd over, zelf vind ik dat wel meevallen.
Na het fotograferen en even koesteren en aaien, mogen de lapjes in bad. Samen met een paar lapjes van dezelfde kleur doe ik ze in een teiltje (afwasteiltje) met warm water en een beetje azijn. Dat fixeert de kleuren goed. Daarna krijgen ze nog zo'n bad maar dan met een klein beetje wasmiddel. Zeker met rode lapjes nodig en het maakt dan niet uit welk merk (m.a.w. ook Moda-lapjes zijn gevaarlijk!) ze geven allemaal wat af en krimpen ook een beetje. Na het hangen aan de waslijn worden de lapjes gestreken en opgevouwen en dan mogen ze de kast in.
En als zo'n lapje dan geluk heeft mag het in een project waar ik mee bezig ben. Soms wordt een project even een UFO en dan liggen de lapjes voor dat project bij elkaar in een doos in de kast. Die mogen dan eigenlijk niet in een ander project tot die UFO af is... Maar met deze gaat het helemaal anders. Ik snuister nu ook bij oude projecten, een bloemblaadje is niet zo groot en ik kan toch al een stukje afsnijden voor de Life is Beautiful? En nu ik meer achtergrondstofjes nodig heb, heb ik zelfs dat geleend van een eerder project. Ik houd me ineens niet meer aan m'n eigen regels...
En wat zegt de quilt dan? Never regret something that made you smile.
Desalniettemin blijven het snoepjes van blokken, al zeg ik het zelf. Heerlijk om aan te werken. Heerlijke herhaling (want steeds rood, steeds zelfde soort appliceren) en heerlijke afwisseling want steeds een andere achtergrondstof (laat ik maximaal 4 keer herhalen) en steeds weer een ander combinatie van bloemetjes. Ik vraag me af hoe lang het rood-wit-roze virus aan zal houden, hopelijk lang genoeg om de quilt in een ruk af te krijgen.
Zoals je ziet zijn er nu 14 blokken klaar met appliceren, die moeten nog op maat geknipt worden en de achterkant moet nog weggeknipt worden. Maar dat doe ik pas als ik de blokken aan elkaar ga zetten.
Op de een of andere manier trek ik de laatste maanden heel erg naar rood, wit en roze. Rode koffiekopjes gekocht, rode ovenwanten, 't valt me opeens op. Maar wat het meeste is aangegroeid is de hoeveelheid rode lapjes, ik denk dat ik ze niet eens allemaal zal kunnen verwerken in deze quilt. Kijk maar wat ik gisteren meenam uit De Potterije in Lokeren.
Als ik lapjes ergens heb gekocht, zet ik ze thuis meestal meteen op de foto met een briefje van de desbetreffende winkel erbij. Als ik dan meer nodig heb van een bepaald lapje weet ik tenminste waar ik moet zoeken en door het digitale fototoestel weet ik ook wanneer het gekocht is. Voor sommige mensen komt dit heel georganiseerd over, zelf vind ik dat wel meevallen.
Na het fotograferen en even koesteren en aaien, mogen de lapjes in bad. Samen met een paar lapjes van dezelfde kleur doe ik ze in een teiltje (afwasteiltje) met warm water en een beetje azijn. Dat fixeert de kleuren goed. Daarna krijgen ze nog zo'n bad maar dan met een klein beetje wasmiddel. Zeker met rode lapjes nodig en het maakt dan niet uit welk merk (m.a.w. ook Moda-lapjes zijn gevaarlijk!) ze geven allemaal wat af en krimpen ook een beetje. Na het hangen aan de waslijn worden de lapjes gestreken en opgevouwen en dan mogen ze de kast in.
En als zo'n lapje dan geluk heeft mag het in een project waar ik mee bezig ben. Soms wordt een project even een UFO en dan liggen de lapjes voor dat project bij elkaar in een doos in de kast. Die mogen dan eigenlijk niet in een ander project tot die UFO af is... Maar met deze gaat het helemaal anders. Ik snuister nu ook bij oude projecten, een bloemblaadje is niet zo groot en ik kan toch al een stukje afsnijden voor de Life is Beautiful? En nu ik meer achtergrondstofjes nodig heb, heb ik zelfs dat geleend van een eerder project. Ik houd me ineens niet meer aan m'n eigen regels...
En wat zegt de quilt dan? Never regret something that made you smile.
Desalniettemin blijven het snoepjes van blokken, al zeg ik het zelf. Heerlijk om aan te werken. Heerlijke herhaling (want steeds rood, steeds zelfde soort appliceren) en heerlijke afwisseling want steeds een andere achtergrondstof (laat ik maximaal 4 keer herhalen) en steeds weer een ander combinatie van bloemetjes. Ik vraag me af hoe lang het rood-wit-roze virus aan zal houden, hopelijk lang genoeg om de quilt in een ruk af te krijgen.
Zoals je ziet zijn er nu 14 blokken klaar met appliceren, die moeten nog op maat geknipt worden en de achterkant moet nog weggeknipt worden. Maar dat doe ik pas als ik de blokken aan elkaar ga zetten.
